YOKSA SİZ HALA MASALLARA İNANIYORMUSUNUZ?

Çocukken dinlediğimiz bütün masalların sonu mutlu biterdi.
İyiler hep kazanır,kötüler mutlaka cezasını çekerdi.
Kahramanlar hep dürüst ve zekiydi.
Erdemli hemde yürekliydiler.
Biz güzel eğlenceli masallarla büyüdük.
Hep onlara inandık.
Oysa yaşam masal tadında değil ki.
Ama biz hala  inanmaya devam ediyoruz.
Herşeyin iyi gittiğine,gitmesede düzeleceğine..
Atılan nutuklara,verilen sözlere…
İnanıyoruz ,hatta inanmakla kalmayıp
Olayların akışına bırakıyoruz kendimizi.
Yanmış mı yıkılmış mı
Tükenmiş mi ,bitmiş mi
Hiç sorgulamadan,öylece izliyoruz.
Bu boşvermişlik,
Bu duyarsızlık
Mutlu sonlara inandığımız için mi acaba
Yada sihirli bir değnekle herşeyin düzeleceğine olan garip kaderciliğimizdenmi.
Hala masallara inanıyoruz.
Mücadele etmeyi bıraktık çoktan.
Kırıldık,küstük…
Hala birşeyler değişir diye  bekliyoruz.
Oysa masallar sararmış,eski kitaplarda kaldı.
İyi kalpli ,cesur masal kahramanları yok artık.
Doğruluk kazanmıyor şimdi.
Yalan söylerken burunları uzamıyor insanların.
Gözlerimizin içine baka baka hala kandırıyorlar bizi.
Şimdi bir avuç para ,beş avuç gerçekten çok daha önemli
ilkeli olanlar bir köşeye sinmiş,
Suskun düşünceli…
Eğitilmiş aydın olanlar,cahiller kadar cesur değil,
insanlar aç kalınca, önce inançlarını yiyorlar.
Ne olur artık masallara inamayın.
Size masal anlatanlara da..
Artık çocuklar bile masallara inamıyor çünkü….